Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2022

Iταλικά τραγούδια -Ricardo Cocciante, ένας πολύ μεγάλος Ιταλογάλλος τραγουδιστής

Ιταλικά τραγούδια 

Ricardo Cocciante, ένας πολύ μεγάλος Ιταλογάλλος τραγουδιστής.

Ο Ricardo Cocciante γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1946 στη Σαϊγκόν της Γαλλικής Ινδοκίνας,από Ιταλό πατέρα και μητέρα Γαλλίδα. Σε ηλικία 11 ετών, μετακόμισε στη Ρώμη της Ιταλίας. Έχει ζήσει επίσης στη Γαλλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιρλανδία.

 


 

 QUANDO FINISCE UN AMORE  (Όταν τελειώνει μια αγάπη).

 

Όταν τελειώνει μια αγάπη, όπως τελείωσε η δική μου
χωρίς λόγο ή αιτία, χωρίς τίποτα
νιώθεις ένα κόμπο στο λαιμό σου,
νιώθεις σαν μια τρύπα στο στομάχι σου
νιώθεις ένα κενό στο κεφάλι σου και δεν καταλαβαίνεις τίποτα
και δεν σου φτάνει πια  ένας φίλος,  δεν σου φτάνει να αποσπάσεις την προσοχή σου

και δεν σου φτάνει να πιεις για να μεθύσεις
και δεν σου φτάνει πια τίποτα,
και βαθιά μέσα σου σκέφτεσαι, θα υπάρχει λόγος
και ψάχνεις με κάθε κόστος ένα λόγο
όμως δεν υπάρχει ποτέ λόγος
γιατί μια αγάπη πρέπει να τελειώσει
και θα ήθελες να αλλάξεις το πρόσωπό σου και θα ήθελες να αλλάξεις το όνομά σου
και θα ήθελες να αλλάξεις τον αέρα, και θα ήθελες να αλλάξεις τη ζωή σου
και θα ήθελες να αλλάξεις τον κόσμο
αλλά ξέρεις πολύ καλά
αυτό δεν θα σε εξυπηρετούσε σε τίποτα
γιατί υπάρχει αυτή, γιατί υπάρχει αυτή,
γιατί υπάρχει αυτή,
γιατί υπάρχει αυτή στα κόκαλά σου
γιατί υπάρχει αυτή στο μυαλό σου
γιατί υπάρχει αυτή, στη ζωή σου
και δεν μπορούσες πια να τη διώξεις μακριά,
ούτε κι αν αλλάξεις πρόσωπο
ακόμα κι αν αλλάξεις το όνομά σου
ακόμα κι αν αλλάξεις αέρα
ακόμα κι αν αλλάξεις τη ζωή σου
ακόμα κι αν ο κόσμος άλλαζε
όμως, αν μπορούσες να το σκεφτείς λογικά
Θα ήξερες πολύ καλά ότι το αύριο θα είναι διαφορετικό
αυτή δεν θα είναι πια αυτή
Εγώ δεν θα είμαι ο ίδιος άνθρωπος
Ίσως να την  έχω ήδη ξεχάσει
ίσως αν μπορούσες να το σκεφτείς
αν μπορούσες να το σκεφτείς λογικά
αλλά δεν μπορώ γιατί...
όταν τελειώνει μια αγάπη....

Όταν τελειώνει μια αγάπη, όπως τελείωσε η δική μου
χωρίς λόγο ή αιτία, χωρίς τίποτα
νιώθεις ένα κόμπο στο λαιμό σου,
νιώθεις σαν μια τρύπα στο στομάχι σου
νιώθεις ένα κενό στο κεφάλι σου και δεν καταλαβαίνεις τίποτα
και δεν σου φτάνει πια  ένας φίλος,  δεν σου φτάνει να αποσπάσεις την προσοχή σου

και δεν σου φτάνει να πιεις για να μεθύσεις
και δεν σου φτάνει πια τίποτα,
και βαθιά μέσα σου σκέφτεσαι, θα υπάρχει λόγος
και ψάχνεις με κάθε κόστος ένα λόγο
όμως δεν υπάρχει ποτέ λόγος
γιατί μια αγάπη πρέπει να τελειώσει

(Vassilios 2022) 

 


I giardini di marzo (οι κήποι του Μαρτίου)

I giardini di marzo (οι κήποι του Μαρτίου).

Είναι ένα από τα πιο γνωστά κομμάτια του Lucio Battisti (Απρίλιος 1972) και όλης της ιταλικής Ποπ μουσικής. Τους στίχους έγραψε ο Μογκόλ. Πρόκειται για ένα  αυτοβιογραφικό τραγούδι του στιχουργού που μιλά για τα παιδικά του χρόνια μετά τον πόλεμο, ανάμεσα στη φτώχεια, την οικογένεια και τις υπαρξιακές του δυσκολίες. Η  μουσική του τραγουδιού πέρασε σε πολλές χώρες, ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα. 

 

 
 

Μετάφραση στα ελληνικά (ελεύθερη). 

Οι κήποι του Μαρτίου
Το καροτσάκι περνούσε κι εκείνος ο άνθρωπος φώναζε "παγωτά"
Στις 21 του μήνα τα λεφτά μας είχαν ήδη τελειώσει
εγώ σκεφτόμουν τη μητέρα μου και ξανάβλεπα τα φορέματά της.
Το πιο όμορφο ήταν μαύρο με λουλούδια που ακόμη δεν είχαν μαραθεί.

Στην έξοδο του σχολείου τα παιδιά πουλούσαν τα βιβλία
εγώ έμενα να τα κοιτάζω, ψάχνοντας το κουράγιο να τα μιμηθώ
Έπειτα ηττημένος γύριζα για να παίξω με το μυαλό και τα σαράκια του
Και το βράδυ στο τηλέφωνο εσύ με ρωτούσες...  Γιατί δε μιλάς;
Τί χρονιά είναι ;…  Τί μέρα είναι;…
Αυτή είναι η στιγμή να ζήσω μαζί σου…
Τα χέρια μου όπως βλέπεις δεν τρέμουν πια
Κι έχω στην ψυχή μου, στο βάθος της ψυχής μου, απέραντους ουρανούς
και απέραντη αγάπη, και έπειτα περισσότερη, περισσότερη αγάπη, για σένα.
Γαλάζια  ποτάμια και λόφοι και λιβάδια, εκεί όπου τρέχουν γλυκύτατες οι μελαγχολίες μου,
Το σύμπαν ολόκληρο  βρίσκει χώρο μέσα  μου,

Αλλά το κουράγιο να ζήσω, εκείνο, ακόμη δεν υπάρχει…

Οι κήποι του Μαρτίου ντύνονται με καινούρια χρώματα
και οι νέες γυναίκες εκείνο το μήνα ζουν νέους έρωτες
Περπατούσες στο πλευρό μου και ξαφνικά είπες "εσύ πεθαίνεις"
Αν με βοηθήσεις είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρω…
αλλά ούτε μια λέξη δεν ξεκαθάρισε τις σκέψεις μου,
συνέχισα να περπατώ αφήνοντάς σε, θεατρίνα του χθες…
 
Τί χρονιά είναι ; Τί μέρα είναι;
Αυτή είναι η στιγμή  να ζήσω μαζί σου
Τα χέρια μου όπως βλέπεις δεν τρέμουν πια
Κι έχω στην ψυχή μου,  στο βάθος της ψυχής μου απέραντους ουρανούς
και απέραντη αγάπη, και έπειτα περισσότερη, περισσότερη αγάπη, για σένα
Γαλάζια ποτάμια  και λόφοι και λιβάδια, όπου τρέχουν  γλυκύτατες οι μελαγχολίες μου
Το σύμπαν ολόκληρο βρίσκει χώρο μέσα μου…
 
Αλλά το κουράγιο να ζήσω ακόμη δεν υπάρχει...

(Vassilios 2022) 

 


 

 

 

 

 “Bella Ciao”. Γεια σου όμορφη . Το γνωστό ιταλικό παρτιζάνικο τραγούδι μεταφρασμένο στα ελληνικά - Τα καλύτερα Ιταλικά τραγούδια

 Bella Ciao”. Γεια σου όμορφη . Το γνωστό ιταλικό παρτιζάνικο τραγούδι μεταφρασμένο στα ελληνικά.  

Η ιστορία του πιο διάσημου τραγουδιού της Ιταλικής Αντίστασης και ενός από τα πιο διάσημα παρτιζάνικα τραγούδια στον κόσμο, είναι αμφιλεγόμενη και, από πολλές απόψεις, ακόμη άγνωστη. . Ωστόσο, έχουν εξακριβωθεί οι επιρροές από παλαιότερα άσματα, όπως «Picchia picchia alla porticella» και «Fior di tomb». Το «Bella Ciao» που όλοι γνωρίζουμε, το οποίο έχει γίνει ένα από τα πιο διαδεδομένα και αγαπημένα παρτιζάνικα τραγούδια σε ολόκληρο τον κόσμο, όμως αρχίζει να διαδίδεται καλά μετά τον πόλεμο, ξεκινώντας από το 1948 όταν - σύμφωνα με αρκετά ασαφείς ωστόσο μαρτυρίες, και χωρίς οποιαδήποτε ηχογράφηση - εκτελέστηκε από μια ομάδα Ιταλών φοιτητών στο πρώτο «World Youth Festival» στην Πράγα. 

 

 


 

 

Γεια σου όμορφη  (Bella Ciao)

Ένα πρωί μόλις ξύπνησα
γεια σου όμορφη, γεια σου όμορφη, γεια σου όμορφη, γεια, γεια,
Ένα πρωί μόλις ξύπνησα
Και να βρήκα τον εισβολέα.

Ω αντάρτη, πάρε με μακριά
γεια σου όμορφη, γεια σου όμορφη, γεια σου όμορφη, γεια, γεια,
Ω αντάρτη, πάρε με μακριά
Γιατί νιώθω ότι θα πεθάνω.

Κι αν πεθάνω ως  αντάρτης
γεια σου όμορφη, γεια σου όμορφη, γεια σου όμορφη, γεια, γεια,
Κι αν πεθάνω ως αντάρτης
Εσύ πρέπει να με θάψεις.

και να με θάψεις εδώ, πάνω στα βουνά
γεια σου όμορφη, γεια σου όμορφη, γεια σου όμορφη, γεια, γεια,
και να με θάψεις εδώ, πάνω στα βουνά
κάτω από τη σκιά ενός ωραίου λουλουδιού.

Και όλος ο  κόσμος που θα περνάει
γεια σου όμορφη, γεια σου όμορφη, γεια σου όμορφη, γεια, γεια,
Και όλος ο κόσμος που θα περνάει
Θα μου λένε, Τι ωραίο λουλούδι.

Κι αυτό είναι το λουλούδι του αντάρτη
γεια σου όμορφη, γεια σου όμορφη, γεια σου όμορφη, γεια, γεια,
Κι αυτό είναι το λουλούδι του αντάρτη
Που πέθανε για τη λευτεριά.
Κι αυτό είναι το λουλούδι του αντάρτη
Που πέθανε για τη λευτεριά…

 Vassilios 2022

 


 

 

 

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Claudio Baglioni – Poster μεταφρασμένο στα ελληνικά. Poster, tradotto in Greco


Ένα άλλο ιερό τέρας του ιταλικού τραγουδιού. Πρόκειται για τον Claudio Baglioni
Όταν η ποίηση και η μουσική σφιχταγκαλιάζονται  με τόση ευαισθησία, μπορούν να
δώσουν ένα τραγούδι όπως αυτό που ακολουθεί.














Poster (1975)


seduto con le mani in mano
sopra una panchina fredda del metro
sei lì che aspetti quello delle 7.30
chiuso dentro il tuo palteot
un tizio legge attento le istruzioni
sul distributore del caffè
e un bambino che si tuffa dentro a un bignè
e l'orologio contro il muro
segna l'una e dieci da due anni in qua
il nome di questa stazione
è mezzo cancellato dall'umidità
un poster che qualcuno ha già scarabocchiato
dice "Vieni in Tunisia"
c'è un mare di velluto ed una palma
e tu che sogni di fuggire via...
di andare lontano lontano
andare lontano lontano...

 e da una radiolina accesa
arrivano le note di un'orchestra jazz
un vecchio con gli occhiali spessi un dito
cerca la risoluzione a un quiz
due donne stan parlando
con le braccia piene di sacchetti dell'Upim
e un giornale è aperto
sulla pagina dei films
e sui binari quanta vita che è passata
e quanta che ne passerà
e due ragazzi stretti stretti
che si fan promesse per l'eternità
un uomo si lamenta ad alta voce
del governo e della polizia
e tu che intanto sogni ancora
sogni sempre sogni di fuggire via...
di andare lontano lontano
andare lontano lontano...
sei li che aspetti quello delle 7,30
chiuso dentro il tuo paletot
seduto sopra una panchina fredda del metro


ΠΟΣΤΕΡ (μετάφραση)

Καθισμένος με τα χέρια σταυρωμένα
επάνω σε ένα κρύο παγκάκι στο σταθμό του μετρό
είσαι εκεί και περιμένεις το δρομολόγιο των 7.30
κλεισμένος μέσα στο παλτό σου
ένα τύπος διαβάζει με προσοχή τις οδηγίες
στο αυτόματο μηχάνημα του καφέ
και ένα παιδάκι βυθίζεται μέσα σε ένα γλυκό
το ρολόι απέναντι στο τοίχο
δείχνει 1.10  εδώ και δυο χρόνια
το όνομα του σταθμού είναι
μισοσβησμένο από την υγρασία
ένα Πόστερ στο τοίχο  που κάποιος έφτιαξε πρόχειρα 
λέει « Έλα στην Τυνησία»
υπάρχει θάλασσα βελουδένια και ένας φοίνικας
και εσύ που σκέπτεσαι να φύγεις μακριά…
να πας μακριά, μακριά………
να πας μακριά, μακριά………

από το ανοιχτό ραδιοφωνάκι
σου έρχονται οι νότες μιας ορχήστρας τζαζ
ένας ηλικιωμένος με γυαλιά παχιά ένα δάχτυλο
ψάχνει τι λύση στο περιοδικό με τα κουίζ
δύο γυναίκες συζητάνε
με τα χέρια γεμάτα από σακούλες του σουπερ μάρκετ
και μια εφημερίδα ανοιχτή στη σελίδα των κινηματογράφων.
πάνω στις γραμμές του τρένου πόση ζωή πέρασε
και πόση θα περάσει ακόμη
ένα ζευγαράκι νέων σφιχταγκαλιασμένο
ανταλλάσσει υποσχέσεις για μια αιωνιότητα μαζί
ένας άντρας παραπονιέται δυνατά
για την κυβέρνηση και την αστυνομία
και εσύ που εντωμεταξύ ονειρεύεσαι  ακόμη
ονειρεύεσαι πάντα να φύγεις μακριά…
να πας μακριά, μακριά………
να πας μακριά, μακριά………

Είσαι εκεί και περιμένεις το δρομολόγιο των 7.30
κλεισμένος μέσα στο παλτό σου
καθισμένος επάνω σε ένα κρύο παγκάκι στο σταθμό του μετρό...

Μετάφραση,  Vassilios/2013









Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

Αντριάνο Τσελεντάνο Adriano Celentano, στα ελληνικά, Facciamo Finta Che sia Vero


Adriano Celentano




Εξαιρετικός Ιταλός καλλιτέχνης. Στα νιάτα του διασκέδασε με τον καλύτερο τρόπο την γενιά των γονιών μας.
Τώρα κάνει εμάς να σκεπτόμαστε. Συγκινητική ήταν η δήλωση του συμπαράστασης  προς την δοκιμαζόμενη Ελλάδα, στο φεστιβάλ του San Remo 2012.

Δείτε τη δήλωσή του στο Blog,  ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ (κίνηση πολιτών Ιταλίας υπέρ της Ελλάδας)



Facciamo Finta Che sia Vero

Facciamo finta che sia vero quello che vi dico
ma è giusto essere per forza governati
siamo nelle mani del peggiore stile di vita
nelle mani di insensati governanti
che si danno il turno
mentre navighiamo senza più comando
in preda alla tempesta
quando ero giovane ho visto altri mondi
un'altra razza di esseri umani
volavano corpi di arcobaleni
nel cielo, nel cielo
stavamo bene
sveglia
svegliamoci
dormienti in stato di sonno perenne
i servi del potere si vendono per quattro soldi
pappagalli ammaestrati
che ripetono ossessivamente
sempre le stesse irresponsabili bugie
dobbiamo risvegliare adesso le coscienze
adesso,
forse è troppo tardi
come era bella negli anni sessanta
Milano sotto una luce dorata
vedevo corpi di arcobaleni
nel cielo, nel cielo
Milano sotto una luce
volavano corpi di arcobaleni nel cielo







Ας προσποιηθούμε ότι είναι αλήθεια αυτό που σας λέω

Ας προσποιηθούμε ότι είναι αλήθεια αυτό που σας λέω,
αλλά είναι σωστό οπωσδήποτε κάποιοι να μας κυβερνούν.
Είμαστε στα χέρια του χειρότερου τρόπου ζωής
στα χέρια ανόητων κυβερνητών
που μας αναλαμβάνουν εκ περιτροπής
καθώς ταξιδεύουμε  χωρίς καλό κουμάντο
εύκολα θύματα της καταιγίδας.

Όταν ήμουν νέος είδα άλλους κόσμους
μιας άλλης ποιότητας ράτσα ανθρώπων
πετούσαν σώματα ουράνιων τόξων
στον ουρανό, στον ουρανό.
ήμασταν καλά

ξύπνα
να ξυπνήσουμε
αδρανείς σε μια κατάσταση διαρκούς ύπνου
Οι υπηρέτες της εξουσίας πωλούνται για ψίχουλα
εκπαιδευμένοι παπαγάλοι
που επαναλαμβάνουν μανιωδώς
πάντα τα ίδια ανεύθυνα ψέματα
πρέπει να αφυπνίσουμε τώρα τις συνειδήσεις
τώρα,
ίσως είναι πολύ αργά

πόσο όμορφα ήταν στη δεκαετία του εξήντα
το Μιλάνο κάτω από ένα φως χρυσό
έβλεπα σώματα από ουράνιο τόξο στον ουρανό, στον ουρανό
Το Μιλάνο κάτω από το φως
πετούσαν σώματα ουράνιων τόξων στον ουρανό

(μετάφραση Vassilios)



Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

Άντρα μου πάει, "Κλάμα" Franco Corlianò -1977 - Αγαπημένα ιταλικά τραγούδια


Ποιος δεν δάκρυσε ακούγοντας αυτό το τραγούδι του Franco Corlianò.

Ένα τραγούδι που ταυτίστηκε με την παραδοσιακή μουσική και τραγούδια των ελληνόφωνων της κάτω Ιταλίας.     

Franco Corlianò

Ο Riccardo Venturi  στην ιταλική ιστοσελίδα «τραγούδια ενάντια στον πόλεμο» γράφει:
 Σε μερικά χωριά του Σαλέντο μιλιέται ακόμα το Γρίκο, που στη Καλαβρία το λένε, ή το έλεγαν, Γκρεκάνικο. Δε χρειάζεται να πούμε ότι είναι Ελληνική διάλεκτος, και μεταξύ των πιο αρχαίων παρ' όλο που είναι κατ' ανάγκη υπερπλήρης με σαλεντικές λέξεις; τα ύστερα κατάλοιπα της Μεγάλης Ελλάδος.

Αυτό είναι τραγούδι μετανάστευσης. Αλλά, πριν μιλήσω γι' αυτό, το Γρίκο παρουσιάζει μία ενδιαφέρουσα σημαντική εξέλιξη για τη δουλειά. Όπως γνωστό, αυτή η λέξη στις διάφορες ινδοευρωπαϊκές γλώσσες ανάγεται γενικά σε ρίζες που σημαίνουν “σκλαβιά”, “πόνος” κτλ.· το “δουλεύω” μας σημαίνει “είμαι σκλάβος” (δούλος). Στα ιταλικά, “lavoro” παράγεται από τα λατινικά “labor”, η αρχική σημασία του οποίου ήταν “τρικλίζω υπό βαριά φορτία”. Στο Γρίκο, αντίθετα, δουλεύω είναι “πολεμάω”. Στο Ελληνόφωνο Σαλέντο δε πάνε στη δουλειά, πάνε στον πόλεμο· και όλα τα κατάλαβαν στο πετσί τους, πολύ πριν από τη Krisisgruppe και το Μανιφέστο κατά της Δουλειάς.

Τα γεγονότα ενισχύουν ακόμα περισσότερο, πως η δουλειά είναι πόλεμος εκεί και αλλού. Γιατί μετανάστευαν για να δουλεύουν στα μεταλλεία, και στα μεταλλεία πέθαιναν  και πεθαίνουν ακόμα και τώρα. Από το Σαλέντο, δεν ξέρω πόσους πήγαν να πεθάνουν στο Βέλγιο, στο Μαρσινέλ,στη Γερμανία, ή στην Ελβετία, ή οπουδήποτε υπήρχε καταραμένο κάρβουνο. Έχω ζήσει λίγο σ' έναν από τους τόπους αυτούς, κοντά στο Βαλενσιέν στη Βόρεια Γαλλία, κι όχι μόνο έχω δει με τα μάτιά μου τι έγινε και τι έμεινε, αλλά και πολύ κόσμο και με  ονόματα που γνωρίζω καλά.

Και “πολεμάω” είναι πολύ χρησιμοποιημένη λέξη στο τραγούδι αυτό, που δε το γράψανε πριν από εκατό χρόνια. Το έγραψε ένας ποιητής και ζωγράφος γεννημένος στη Καλημέρα, ο Φράγκος Κορλιανός. Έχει δουλέψει, ή πολεμήσει, για όλη τη ζωή του ως μηχανικός τρένων. Το τραγούδι το λένε στο Γρίκο “Ο κλάμα η γυναίκα ου εμιγκράντου”, “Το κλάμα της γυναίκας του μετανάστη” στα Ελληνικά της Ελλάδας, αλλά το λένε όλοι “Κλάμα” και όλοι το γνωρίζουν ως “Ο άντρα μου πάει” ή “Άντρα μου πάει”. Το τραγουδάει η γυναίκα ενός μετανάστη στη Γερμανία. Ένα “τραγούδι” που τηρεί την ετυμολογία “μικρής τραγωδίας” και που είχε μεγάλη επιτυχία όχι μόνο στο Σαλέντο, αλλά και στην Ελλάδα με την ερμηνεία της Μαρίας Φαραντούρης που το έκανε ευρύτερα γνωστό.    


Klama. Ζωγραφική, Murghi (Franco Corlianò)
                            

Άντρα μου πάει "Κλάμα"- 1977

Στίχοι:       Franco Corlianò                                                     
Μουσική:   Franco Corlianò


Telo na mbriakeftò na mi' ppensefso 

Θέλω να μεθύσω για να μη σκέφτομαι

na klafso ce na jelaso telo arte vrài;

να κλάψω και να γελάσω θέλω τούτο το βράδυ

ma mali rràggia evò e' nna kantaliso

με πολλή οργή να τραγουδήσω

sto fengo e' nna fonaso: o andramu pai!

στο φεγγάρι να φωνάξω:..o άντρας μου πάει

o andramu pai! o andramu pai!

o άντρας μου πάει o άντρας μου πάει


E antròpi ste' mas pane, ste' ttaràssune!

Οι άντρες μας πάνε,φεύγουν

N'arti kalì 'us torùme ettù s'ena chrono

Αν πάνε όλα καλά, θα ιδωθούμε σ' ένα χρόνο !

È' tui e zoì-mma? È' tui e zoì, Kristè-mu?

Αυτή είναι η ζωή μας Χριστέ μου;

Mas pa' 'cì sti Germania klèonta ma pono!

Πάνε στη Γερμανία με κλάμα και πόνο !

klèonta ma pono! klèonta ma pono!

με κλάμα και πόνο! με κλάμα και πόνο !



Tata, jatì e' nna pai? Pemma, jatì-

Μπαμπά γιατί πρέπει να πας ;  Πές μου γιατί

Jatì tui ene e zoì, mara pedìa

Γιατί έτσι είναι η ζωή, καημένα παιδάκια

O ttechùddhi polemà ce tronni 

Ο φτωχός δουλεύει και ιδρώνει

na lipariasi 'us patrunu m'utti fatìa!

για να παχύνει τα αφεντικά με τη δουλειά του



Ste kuo ti banda ce ste kuo itto sono

Ακούω την μπάντα, ακούω τη μουσική

steo ettù ma 'sà ce ste penseo sto treno

Είμαι εδώ μαζί σας μα σκέφτομαι και το τρένο

penseo sto skotinò citti miniera

σκέφτομαι το σκοτεινό ορυχείο

pu polemònta ecì peseni o jeno!

όπου δουλεύοντας εκεί πεθαίνει ο κόσμος !

peseni o jeno peseni o jeno

πεθαίνει ο κόσμος πεθαίνει ο κόσμος




Άντρα μου πάει - από το συγκρότημα "Encardia"



Ακολουθεί και μια μετάφραση στην Ιταλική γλώσσα.

PIANTO
[Mio marito se ne va]

Voglio ubriacarmi... per non pensare,
piangere e ridere voglio stasera,
con grande rabbia io devo cantare,
alla luna devo gridare: mio marito se ne va!

Svegliatevi, donne, svegliatevi!
Venite a piangere con me!
Siamo rimaste sole, la festa di San Brizio è passata
e gli uomini se ne vanno uno ad uno!

Gli uomini se ne vanno, stanno partendo!
Se andrà bene li rivedremo fra un anno!
è questa la vita nostra? Questa è vita, mio Dio?
Vanno in Germania piangendo con dolore!

Povera me, poveri quei bambini!
Vedono il loro papà una volta all'anno:
- Perché piangi papà? E' San Brizio!
Senti la banda, senti che bel suono!

- Sento la banda e sento questa musica,
sto qui con voi ma penso al treno,
penso al buio di quella miniera,
là dove la gente muore al lavoro!

- Papà, perché devi andare? Dimmi, perché?
- Perché questa è la vita, poveri ragazzi:
il poverello lavora e suda
per ingrassare i padroni con il suo lavoro!

- Poveri noi, venite qui bambini,
venite, inginocchiamoci a terra;
il papà è andato via e noi preghiamo
che arrivi un po' di luce anche per noi!

Contributed by Riccardo Venturi 
http://www.antiwarsongs.org